Kimsesiz
Kimsesiz çocuklar ..!
Suçlamaların , sevgisizliğin , umutsuzluğun içinde kaybolan güçlü çocuklar....
Merhabayla başladı onları tanıyabilmem. Yüzündeki bakışları , gulumsemleri , mimikleri farklıyken hikayeleri de bir o kadar farklı... Bazılarının yüzünde kocaman bir tebessüm , birinde kaygı ,birinde merak ama hepsinin gözündeki ışık yıldızlar kadar parlak ....
Hepsinin hayatında kimliklerini taşıyan ,uzakta olan bir anne bir baba var . Fakat varlığını hissettirmemiş ,sevgisiyle büyümemiş , kollarında olmamış,anne kokusunu tatmayan var olup da yanında olmayan ,olamayan kimsesiz çocuklar.....
Kapıdan içeriye girdigim anda başlıyor o güzel anlar ve tatlar .Kollarını açıp sıcacık içten sarılmaları gözlerindeki o içtenlik ve sevgi bütün her şeyi unutturuyor ve sizi ruhuyla selamlıyorlardı.
Küçücük bedenlerinde sevilmeyi unutan sevgi dolu kız çocuklarım ...Küçük yaşta neleri kucaklamışlardı kim bilir ..... Yanlarında olmak dokunmak ,kucaklamak , yüzlerindeki tebessümü seyretmek inanın harika bir tat ....
Hayatta en çok istediğimiz şey , ihtiyacımız olan tek şey sevgi...Anne -baba olmak için değil de , sevgiyle büyütüp her anında yanında olabilmek , yanlışı doğrusunda , kıyas yargı olmadan sarılmak ,her koşulda kabul edip sevebilmek, bana baksın yalnız kalmayayım duygusu olmadan bir aile olmak , erkek çocuğu kız çocuğu ayırt etmeden sevebilmek ....Yani olduğu gibi kabul edip kucaklamak sevgi.... Aşk, anne baba ,çocuk her şey de olduğu gibi ....Beklenti içinde büyütülüp ve beklenti içinde sevmeye devam ediyoruz.
Beklenti içinde sevilmemiz ve sevmemiz dileğiyle...
Sevgiyle kalın ;
Özlem Kul @ozlemkulyoga
