Bir Güz Akşamının Hatıra Getirdikleri
Gün atımlarında
Güzle beraber hüznü akıtırdık içimize
Yağmur yağmur
İçiçe geçmiş sevişen dut dalları sarmaşıklar arasından
Seni muştulardı fısıltılarla
Batan günün bir ayrılık bestesiyle yamacımdan geçişine tanık bir gül ağacını hatırlarım bugün
Son yazla yediverenleri yollarıma seren
Akşam o çok içimize konuk
Pervasız
Sensizleyin
Sana uzanan gökçe nidalarla
Tahtını güne bırakan
Bahçem sensiz bir sevda şimdi
Ayrık otlarıyla sarmaş dolaş
Esenlemesiz bir kayboluş hayalinde
Nağme nağme beni alıp götürdün
Mestane gezinti safaları
Ve sen...beni hüzünlere salan ey sevgili
Hasretin kıyametler koparırken yüreğimde
Akşamla
Bu umarsız çekip gitmelerin niye
Bırakıp içimde bahar güzelliğini?
Mehmet Emin ERCAN
