Zaman
Aynadaki gözlere yaktım say şiirlerimi
Yoruldum çün hayal pencerelere çiçekler savurmaktan
Kirpiklerimdeki buğuya takılı kaldı zaman
Hüzzam bir kordu yüreğimde hasretin
Yüreğimde soğuk bir kılıç sırtı estiren
Bir hayaldin yıllar yılı amma saçımda akı kaldı
Aynada solan aksin ürpertti aydınlığı
Alnımda nakış nakış cam kırığı hayalin
Tuzla buz oldu gece kapandı pencereler
Gözlerimde buğuydun aynayı vurdu ayaz
İçimde bir kor, cehennemi bir rüya
Gölgeledi aksini sürükleyen besteyi
Belki Itri’den segah
Taş plakta belki Dede’ydi uşşak
Beynimde yalnızlığın mızrabı oldu bu dem
“Gittin amma ki kodun hasretinle bu canı”
Aynalardaki buğudan içime kaydı zaman
Kirpiklerim kar yedi, kalbime değdi kutbun
Mevsimsen kapımda beklenmeyen bir konuk
Çalmadan gir içeri ısınsın köşe bucak yüreğim
Geçsin zaman
Mehmet Emin ERCAN
